آرزوی موفقیت برای دو عزیز و یک خسته نباشید جانانه به خودم!

سالها پیش برای دقایقی با آقای قنّاد (شیرینی پز) محترمی همکلام شدم که به مورد جالبی اشاره کرد. فرمود ما در بعضی از شیرینی ها از مواد اولیۀ با کیفیت استفاده میکنیم و در بعضی ها هم (که اسمشونو گفت ولی یادم نیست) از ضایعات شرینی های دیگه؛ و در ادامه تاکید کرد که هزینۀ آب و برق و گاز و حتی بخشی از حقوق پرسنل از همین شیرینی های گروه دوم (ضایعاتی) تامین میشه.

.

البته مشابه این موضوع رو در هنر خانمهای کدبانو هم می بینیم که برنج اضافی این وعده رو به طرز ماهرانه ای تبدیل به یک غذای متفاوت در وعده بعدی می کنن (مثلا اضافه برنج تبدیل به یک کوفته یا آش خوشمزه و یا نهایتاً ته چین میشه)

.

خواستم عرض کنم ما هم از این کارا بلدیم!

مدتها قبل به دعوت یکی از دوستان، با ویرگول آشنا شدم و از محیط ساده و صمیمی اونجا خوشم اومد. البته نه تا اون حد که جدی بگیرمش!

بنابراین به عنوان دست گرمی، بخش بسیار کوچکی از مطالب این دکّه (بخونین وبلاگ) رو به صورت خلاصه در ویرگول قرار دادم و البته برام مهم نبود که خونده میشه یا نه و بعد از چند پست کوتاه هم رهاش کردم و دیگه بهش سر نزدم.

.

تا اینکه مدتی قبل ایمیل معروفش برام رسید. همونی که تمام ویرگولیان عزیز هم دریافت کردن.

عملکرد پایان سال

نکتۀ جالبی داشت:

آمار ارائه شده توسط ویرگول برای هریک از کسانی که مطلب نوشته بودن به صورت مجزا اعلام شد.

همونطور که مشاهده میفرمایید ته مونده و ضایعات مطالب این وبلاگ 49.990 ثانیه خونده شده

(خب چی میشد 10 ثانیه بیشتر میخوندین تا به عدد رُند 50هزار برسم؟!)

.

و از اون مهمتر اینکه:

اینجانب سرانه مطالعه در ایران را 0.000624875 ثانیه بیشتر کردم! (آیکون غبغب بزرگ به اندازۀ قورباغه!)

.

هرچند واقعیت اینه که اصلاً شکل این حرفا نیستم ولی خداوکیلی خراب این دقت و عدد اعشارشون شدم!

درنهایت فکر میکنم بابت این حرکت عظیم(!) و بالابردن سرانۀ مطالعه در کشور، نه تنها دِین خودمو به ملّت ادا کردم(!) بلکه نیاز به چند ماه استراحت و اخذ ماساژهای تخصصی برای رفع خستگی نیز دارم!

آقا عزّت زیاد. ما رفتیم ماساژ!

(خدایا کمی جنبه لطفاً)

:-)

.

ولی از شوخی گذشته، این حرکت عزیزان ویرگول رو بسیار باارزش میدونم که باعث شد ناخودآگاه، کمی ویرگول رو جدی تر بگیرم و بیشتر در اون حضور داشته باشم.

خیلی دوست دارم روزبه روز پیشرفتش رو ببینم.

از همین تریبون، شما عزیزان رو هم ضمن دعوت به رعایت تقوا و پرهیزگاری و عمل صالح، به نوشتن در ویرگول هم دعوت میکنم. باشد تا همه باهم سهمی کوچک در بالابردن سرانه مطالعۀ کشور ایفا کنیم

(و سال بعد دستِ جمعی بریم برای ماساژ رفع خستگی!)

.

.

راستی:.

چند روز دیگه هم سن و سال این وبلاگ به 1000 روز میرسه. باید تشکری هم داشته باشم از گروه دانش بنیان بیان و اقدامات خوبی که در این 12 سال فعالیت ارزشمند خودش انجام دادن.

از جمله:

.

گردآوری نخبگان ممتاز دانشگاهی در حوزه IT از معتبرترین دانشگاه های کشور

(که در دوران فرار مغزها همین کار به خودی خود بسیار ارزشمنده)

.

و همچنین کسب عنوان برترین شرکت نرم افزاری ایران از جشنواره جوایز فناوری

.

و نیز رسیدن به مقام ارزشمند سریع ترین سایت وبلاگدهی در ایران

.

ضمن اینکه افتخار ملاقات حضوری با مدیرعامل "بیان" جناب آقای قدیری رو هم در دو مرحله داشتم و هربار کلی از محضر این مدیر عزیز یاد گرفتم.

اینکه در عرض چنین مدت کوتاهی، بنا به گفتۀ بسیاری از وبلاگ نویسان، عنوان بهترین سرویس وبلاگ دهی در کشور رو از آنِ خودش کرده کار ساده ای نیست.

اصولاً خیلی حال میکنم با کسانی که در کمترین مدت، دستاوردهای عظیمی کسب میکنن.

.

برای این بزرگوار و تیم بیان هم آرزوی موفقیت میکنم.