آخرین مطالب
امکانات وب
در زندگی روزمره، واژه هایی شنیده می شود که به خودی خود، احساس خوبی را به مخاطب القاء نکرده و اغلب با واکنش های ذهنی مثبتی روبرو نمی گردد.
واژه هایی مثل "فقر" ، "جنگ" ، "جهل" و ... .
در اینجا قصد دارم در مورد یکی از همین واژه ها کمی روده درازی کنم. واژه ای به نام "جهل" و یا کامل تر عنوان کنم : "جهل مردم"
بدیهی است زمانی که آمار مشتریان یک بازار هدف، رقمی قابل توجه را نشان می دهد، مورد عنایت خاص انواع سوداگران قرار خواهد گرفت. حال چه داروی فشارخون و دیابت باشد و چه موادمخدر!
علاوه بر آن هم از دیرباز تاکنون، مشکلاتی با انسانها همراه بوده که بعضی از مهمترین آنها عبارتند از :
چاقی و عدم تناسب اندام.
کوتاهی قد.
ریزش موی سر و طاسی ناشی از آن.
بعضی ناتوانیهای خاص جسمی و ج ن س ی !
نکتۀ مهم اینجاست که آمار افرادی که با حداقل یکی از موارد فوق دست به گریبانند رقمی میلیاردی را در دنیا تشکیل می دهند. پس چه کسب و کاری بهتر این؟!!
بدون شک با توجه به چنین بازار هدف حیرت آوری، ساخت داروهایی که مدعی حل مشکلات فوق باشند دارای فروشی " فراتضمین شده" خواهد بود.
فقط تنها نگرانی که ممکن است باعث دودلی مصرف کننده شود عوارض شیمیایی داروهاست که البته آن هم به مدد "جهل مردم" با به کارگیری واژه تکراری و نخ نمای "صددرصدگیاهی" مشکلش حل می شود!
دیگر چه می خواهیم؟
اگر به تبلیغات کودکانۀ این نوع محصولات در شبکه های ماهواره ای و درخلال سریالهای فراکودکانۀ کشور ترکیه نظر کوتاهی بیندازیم کاملاً متوجه خواهیم شد که چشم پوشی از این بازارهای هدف میلیاردی نه تنها برای بعضی ها ممکن نیست، بلکه از تعداد دفعات پخش تیزرها هم می توان به سودآوری صاحبان آن پی برد.
در دنیای امروز که یک کودک 10 ساله هم می داند در سنّ خاصی صفحات رشد طولی انسان بسته می شود پس هجوم پولهای کلان از سمت افرادی با میانگین سنی بالای 20 و 25 سال برای خرید داروی افزایش قد آیا چیزی جز "جهل" آنهاست؟ پس "جهل مردم" را دست کم نگیریم.
نیازی به اثبات این واقعیت نیست که قدرت جلوگیری از ریزش مو و طاسی سر و همچنین رویش مجدد آن اگر از عهده هر محصول تخصصی دارویی هم که برآید ولی مطمئناً از توان محصولی به نام "شامپو" کاملاً خارج می باشد.
پس چه انگیزه ای می تواند باعث هجوم افراد به داروخانه ها جهت مطالبه "شامپوی ضد ریزش مو" باشد؟ با کدام عقل و منطق و دلیل علمی اثبات شده ای، مصرف شامپو می تواند مانع ریزش مو و رویش مجدد شود؟
آیا چیزی بجز "جهل مردم" باعث این هجوم است؟
مدتی قبل یکی از دوستان می گفت از زمانی که شامپو ... را خریده دیگر حتی یک تار مو از سر مبارکش کم نشده است!
اگر کنده نشدن یک تار مو از سر این دوست را در کنار این واقعیت انکارناپذیر که روزانه باید حداقل 70 تارمو از سر انسان کنده شود، قرار دهیم، حداقل بنده بیسواد را به 2 فرضیه راهنمایی می کند:
یا استفاده از این شامپو باعث ضعف بینایی شدید مصرف کننده می شود که ریزش مو را نمی بیند!
یا در داخل این شامپو از چسب رازی استفاده شده که تارهای جداشده را سریعاً به سر صاحبش می چسباند!
و حالت سومی هم وجود ندارد!!!
پس بیاییم "جهل مردم" را کمی جدی تر ببینیم.
البته جدای از موارد فوق که قدمتی طولانی دارند، جدیداً هم یکسری ارزش(!) هم به کانون گرم بعضی از خانواده ها افزوده شده که قبلاً نمی دیدیم. مثل تربیت و آموزش از دوران کودکی و نوزادی برای نابغه شدن(!) توسط بسته های بی بی انیشتن و ... !!
یکی نیست به این پدر و مادر محترم و دلسوز (و صد البته نابغه پرور!) بگوید کدامیک از نوابغ و اندیشمندان تاریخ، با برنامه ریزی پدر و مادر به اینجا رسیده اند؟!! و اگر قرار بود همه با بسته های بی بی انیشتن و پیرمرد مهربون نابغه بشوند که دیگر همین مزیت نابغه شدن هم ارزش و اعتبار خودش را از دست می داد !
آیا همین مصرف کنندگان محترم محصولات صددرصدگیاهی(!) افزایش قد و لاغری و ناتوانی... یک بار با خود فکر کرده اند که چرا هیچکدام از این دانشمندان و نوابغ فرهیخته (که احتمالاً به کمک بی بی انیشتن به این مقام شامخ علمی رسیده اند!) به فکرشان نرسیده که در وقت آزاد و زنگ تفریحشان در همان آزمایشگاههای فوق مدرن و مجهز خود (که احتمالاً در زیرزمین و پستوی منزلشان است) کمی هم از فسفر مغزی خود را سوزانده و یک مختصر دارویی هم برای سرطان و ایدز و درمان قطعی دیابت و نارسایی کلیه و ... (که ساخت آنها از توان هزاران دانشمند بی عرضه خارج است!) بسازند؟ بخدا اگر صددرصد گیاهی هم نبود اشکالی ندارد. قبول!
بیاییم بعضی واژه ها را از نگاهی دیگر ببینیم.
"جهل مردم" را دست کم نگیریم.
کدام پارامتری در دنیا به اندازه جهل مردم اینقدر سودآور و کارآفرین بوده است؟!
همینطور از واژه هایی مثل "جنگ" ، "فقر" و ... هم به راحتی عبور نکنیم.
******************************************
پ.ن) چند ماه قبل در یکی از سمینارها، پارامتر جهل در کشورمون رو زیرمجموعۀ پدیدۀ دردناک تفکر کوتاه مدت قرار دادم که آسیب وحشتناک جامعۀ ماست.بهرحال شکی نیست که ما ایرانیا استاد میان بر زدن هستیم!
نگاه نمیکنیم که مثلاً کشور ژاپن برای افزایش قد مردمش، به اندازه 2 نسل سرمایه گذاری کرده و امروز نتیجه مثبت اون رو می بینه. ولی ما دوست داریم با خوردن چند قرص در مدت کوتاهی قد بلند بشیم!
و یا داشتن تناسب اندام، نیاز به یک پروسۀ بلند مدت زندگی سالم داره (تغذیه، ورزش و ...) اما در کشورمون به وفور می بینیم طرف میاد تو مهمونی خودشو خفه میکنه و بعد هم بقیۀ زحمت ماجرا رو گردن یه کپسول ونوستات میندازه و ...!
و دهها مثال دیگه که شما بهتر از من میدونین
برچسب : نویسنده : msjy13g بازدید : 211