فکر کردی الکیه؟

یه تقویم رومیزی روی میز کار اتاقم (توی خونه) هست که هدیه یکی از شرکتهای چاپ و انتشارات کتابه. علیرغم اینکه شرکت خودمون سررسید و تقویم رومیزی های خیلی شکیل و زیبایی زده و کلی کاغذ حروم کرده و به سهم و اندازۀ خودش در تخریب محیط زیست کوشیده، اما به سبک هرسال، ترجیح میدم از سررسید و تقویم های مربوط به سازمان خودمون استفاده نکنم.

چند شب پیش برای لحظاتی چشم از روی لب تاپ برداشتم و برای اولین بار با دقت به این تقویم رومیزی نگاه کردم. دیدم در قسمت چشم انداز، سوتی خیلی خرابی داده!

نمی دونم بنده خدا فازش چی بوده موقع تایپ این کلمات.

شاید اشتغال زایی رو با بیابان زدایی اشتباه گرفته.

در دنیای پر از مشغله امروز، بعید می دونم که اشتباه تایپی بخواد سهمی از ذهن ما رو به خودش اختصاص بده. توی همه کتاب ها هست. توی صفحه شخصی خیلی از بزرگواران هم پیدا میشه.

اما زمانی که این اشتباه تایپی بتونه پیام دیگه ای رو منتقل کنه (که اجازه میخوام نگم چه پیامی!) چندان خوشایند نیست.

مخصوصاً برای یک سازمان فرهنگی چاپ و انتشارات کتاب.

********************************

و اما خطاب به مسئول محترم این انتشارات:

آقای عزیز

فکر کردی اشتغال زدایی الکیه؟

فکر کردی از راه نرسیده می تونی وارد این حوزه ارزش آفرین بشی؟!

خیر آقا. خیر

باید سالها تلمّذ و شاگردی کنی

بعد هم باید یک مدیر دولتی بشی (این یکی خیلی مهمه ها)

بعدش هم احساس تکلیف و وظیفه کنی! (این یکی خیلی مهمتره ها)

تا شاید بعد از طی این مراحل بتونی به زیبایی بعضیها گند بزنی تو اقتصاد و فرهنگ یک مملکت و کارخونه ها و شهرک های صنعتی رو تبدیل به قبرستون ماشین آلات کرده و اشتغال زدایی رو به نحو احسن انجام بدی.

اونقدر زیبا و محکم که تا سالها ــ حتی اگه رد صلاحیت بشی ــ همچنان ردپات باقی بمونه!