عیدی حاج خانوم

دوران طفولیت (هرچند الان هم کودک هستم) یک بار که پدرم ما رو به مسافرت برد، از دریاچۀ ارومیه (اون موقع بهش میگفتن دریاچه رضاییه) رد شدیم. منم مثل همیشه با دیدن اون حجم عظیم آب، دین و ایمون نداشته ام رو از کف داده و سریع قلابمو از صندوق عقب آوردم که مثلاً برم ماهیگیری! که ابوی محترم ندا داد: ــ الا یا ایها الفرزند ابله! اینجا ماهی نداره . اینجا بود که روی دیگر سکه و چهره خشن زندگی رو با وضوح FuLL HD لمس کردم. دریاچه بدون ماهی؟! و خطاب به خداوند ندا دادم الهی خشک بشه این دریاچه که ماهی نداره! که اگه میدونستم اینقدر مستجاب الدعوه هستم و بعد از چندین سال خداوند به حرف این بندۀ روسیاه جامه عمل می پوشونه قطعاً مسیر بهتر و پردرآمدتری رو برای گذران زندگی انتخاب میکردم! خلاصه اینکه اینجا یکی هست که مسئولیت کامل خشک شدن دریاچه ارومیه رو به عهده گرفته. باری، غرض از مقدمه فوق این بود که اعتراف کنم بنده حقیر هم مثل تمامی دیگر مردان این کرۀ خاکی همون کودک سالها قبل هستم که فقط اسباب بازیهایم واقعی شده. . روز دوم سفر ارمنستان که طبق برنامه عازم گشت دریاچه سوان شدیم اول از هرچیز از لیدر محترمه (که خانمی زیبا، مهربان، خونگرم و صد البته بسیار هم باتقوا و با فضیلت بود) پرسیدم که آیا امکان ماهیگیری در این دریاچه وجود داره؟ که ایشان در جواب فرمود: لا ! بنده هم گفتم همه تون برید به فنا و خواستم برگر, ...ادامه مطلب

در پست پیشین از ثروت های عجیب و اختلاف طبقاتی هایی نوشتم که مهمترین بخش اون لمس کردن این پدیده از نزدیک بود که با شنیدن های معمول در جامعه کاملاً متفاوته. البته بر اساس چند کامنت رسیده با موضوعی یکسان، جهت شفاف سازی باید عرض کنم که خواهشاً انگ کمونیستی و این چیزا رو به حقیر نچسبونین که نه سواد این چیزا رو دارم و نه اعتقادی به یکسان بودن وضعیت مردم . . فکر میکنم در این موارد، اولین ذهنیتی که برای هر شخص پررنگ میشه چیزیست که اون رو به نام های حسرت، حسادت، رشک، غبطه و امثالهم می شناسیم. (البته تعاریف اینها با هم کلاً متفاوته. بنده کلی و سریع عرض کردم تا به اصل مطلب برسیم) . بر خلاف تعاریف اخلاقی و آموزه های دینی که برخی از این واژه ها رو بد و ناپسند میدونن اما چه بخواهیم چه نخواهیم حسادت و حسرت (در انواع و تعاریف مختلفش) ریشه در ذات ما مردم (بطور اخص ما ایرانی ها ) داره که علت ایجاد اونها هم برمیگرده به آسیب های دوران کودکی که مهمترینشون هم دو عامل زیره که باعث فلاکت این ملت شد: . مقایسه والدین (ببین فلانی چقدر خوب درس میخونه) ارزیابی های جامعه (نمرات دوران تحصیل) . و زمانی که هردوی این عوامل در کنار هم قرار بگیرن، تشکیل یک جامعه با مردمانی سراسر حسرت و صد البته حسادت خواهند داد. احتمالاً به همین دلیله که در کشوری مثل ژاپن که مدتهاست ارزیابی های اجتماعی (مثل نمره دادن به دانش آموزا, ...ادامه مطلب

امشب قصد دارم اولین درسهای زندگی که در سالهای اولیۀ عمرم کسب کردم و اتفاقاً نقش حیوانات هم در اونها بسیار پررنگ بود رو خدمتتون عرض کنم: ************************************* «پرده اول» حوالی سالهای 58 یا 59 بود. شبی در تلویزیون سیاه و سفید خونه مون، بعد از اتمام برنامۀ کودک که جذاب ترین قسمتش هم نقش, ...ادامه مطلب

یه همکاری داشتیم به اسم آقای چ که نزدیک 70 سال سن داشت. چندماهی رو با هم توی ادامه مطلب,امید به زندگی,امید به زندگی در ایران و جهان,امید به زندگی شعر ...ادامه مطلب

صبح داشتم میرفتم سر کار که موبایلم زنگ خورد. شماره ناشناس بود. جواب دادم. خانمی بود که خیلی گرم سلام و علیک کرد! پرسیدم شما؟ گفت چطور منو نمی شناسین ادامه مطلب,به نظر شما,به نظر شما به انگلیسی,به نظر شما چه گوشی بخرم,به نظر شما چه ماشینی بخرم,به نظر شما من کدومم,به نظر شما راز زندگی چیست,به نظر شما یک زن خوب,به نظر شما كي گوزيده؟؟؟؟؟,به نظر شما انسان سعادتمند کیست؟,به نظر شما اینجا کجاست ...ادامه مطلب